Verhalen over hielspoor van lotgenoten.

Het verhaal van Myriam

Daar ik in de verzorging sta droeg ik heel vaak crocs om te werken en daar heb ik mijn voeten mee om zeep geholpen. Ik heb nu al een paar maanden last van hielspoor. Soms geraak ik bijna niet vooruit van de pijn, ik heb ook al de fit flops geprobeerd maar dan is de pijn echt niet te houden. Momenteel doe ik dus gewoon sneakers aan, dat is nog het beste te verdragen voor het moment.

Het verhaal van Simone

Ik heb de hele zomer op fitflop slippers gelopen en idd je hebt veel minder pijn. Maar nu heb ik weer laarsjes aan en is de pijn weer terug (ik heb wel gelzooltjes in mijn laarzen liggen). Ik ga toch eens wat anders proberen zoals heet voetenbad en hecla lava d6 en ik hoop toch nog een keer van die vervelende pijn af te komen. Jullie horen nog van mij met hopelijk goed.

Het verhaal van Lucy

Al eerder heb ik een tip achter gelaten om peesplaatontstekingen draaglijk te maken. Het dragen van Shape Ups heeft mij toen (een jaar terug) geholpen, maar helaas tijdelijk. Inmiddels heb ik ruim 1,5 jaar last van chronische peesplaatontstekingen aan beide voeten. Om echt gek van te worden. Vele zooltjes heb ik geprobeerd, fysiotherapie, Hecla Lava D6 (pillen), gips om de voet, magnetiseur, ontstekingsremmers, pijnstillers, cortisonen injecties, Strassburg Sock, stretch oefeningen, bij de neuroloog geweest en het laatste project was traditionele Chinese acupunctuur. Nu na 9 behandelingen en een kapitaal aan geld kwijt voor de behandelingen, thee, kruiden en supplementen, ben ik nog net zo ver als toen ik begon. Zo langzamerhand weet ik het niet meer. De orthopeed heeft het over een nachtspalk. Ook daar heb ik geen vertrouwen in omdat de Strassburg Sock ook niets doet. Sinds maart 2012 zit ik voor 50% in de ziektewet omdat autorijden een drama is. Zo pijnlijk. Lopen op de Shape Ups is de enige manier om me voort te bewegen, maar verder dan zo’n 50 meter kom ik niet. Hele dagen zit ik met mijn voeten omhoog. Dan is het draaglijk maar het gaat niet over. Nachts slaap ik met een kussentje onder mijn kuiten zodat mijn hiel de matras niet hoeft aan te raken. Ik ben het zo zat. Zoveel pijn en weinig tot geen zicht op genezing. Mensen om je heen hebben werkelijk geen idee wat het is met deze beperking te leven. Ik wens iedereen veel sterkte met een peesplaatontsteking of hielspoor. Het is een drama!

Het verhaal van Pauline

Ik heb mij in maart 2011 laten opereren aan een hammer teen aan mijn linkervoet, en dat is volgens mij niet helemaal goed gelukt, maar de orthopeed zegt er niks aan te kunnen veranderen. Ik heb eigenlijk zo gauw als de zon scheen hele dagen op teenslippers gelopen omdat de teen waar ik aan geholpen ben omhoog staat en lichtelijk gedraaid is. Dus schoenen zitten niet lekker hier door. Ergens in juni begon ik veel last te krijgen met lopen in mn rechter voet, waarschijnlijk door anders te gaan lopen door de teen, naar de huisarts dan maar. Die me vertelde dat het hielspoor was en me uit eigen ervaring kon vertellen dat het wel weer over gaat, bezoek aan de podoloog, zooltjes waar ik niet lekker op loop, kuurtje diclofinac tegen de pijn, hielp niet. Nou dan maar weer rustig door gaan met therapeutisch werken als postbezorger, tot ik ’s anvonds in september niet wist hoe ik mn voet neer moest leggen van de pijn. Hup naar de dokterspost op zaterdagavond, 5 pillen lyrica, die zouden meteen pijn verlichten!! (na 1 week merkbaar volgens bijschrijving, zenuwpijn stiller) Niet geholpen, terug naar huiarts, kuurtje naproxen, mag daarbij ook 2 paracetamol nemen. Helpt ook niet Bezoek aan orthopeed, spalk laten maken, kon er niet mee slapen, kreeg dood gevoel in mijn tenen, weer naar huisarts, gips!! Drie en halve week gedragen, heerlijk zonder pijn maar slechte nacht rust, hmm van het één naar het andere?? Gips er af, weer pijn, van orthopeed medicijnen met morfine erin gekregen (ben de naam kwijt), hielp ook niet echt en mijn huisarts was het daar niet zo mee eens, beetje te veel voor hielspoor, het gaat vanzelf wel weer over een keer (eigen ervaring??!!), binnen werken dan bij de post, alles gaat zo door en de pijn blijft. Tot in november en ik me geen raad meer weet, wordt ’s nachts schreeuwend van de pijn paar keer wakker, boodschappen doen, afwassen, stofzuigen, eten koken, zelfs douchen is niet leuk meer. Gelukkig hele lieve vriend die me erg met dit alles helpt. In januari na nog een bezoek aan de huisarts met de vraag even een brief te schrijven voor de orthopeed en een bezoek aan de podoloog met de zelfde vraag een brief te schrijven terug naar de orthopeed, met dank aan de dokter die belde voor een afspraak en dus de zelfde week nog terecht kon. Anders tot februari moeten wachten. Ok, spuiten met een aftrekksel van mijn eigen bloed, 5 maart gehad fysio erbij, de oefeningen zijn van belang, maar als je daardoor weer pijn krijgt ga je ze ook wel weer laten, schiet niet op dus, nu weer terug bij af. Heb me zelf voor genomen om de kilo s die ik er bij aan heb gekregen over het laatste jaar er af proberen te krijgen, liep zeker 3 uurtjes per dag 5 dagen in de week voor de post, dus als je dan niet meer kan lopen van de pijn zet het wel aan. Laat de zon maar komen, zodat ik kan gaan fietsen!!! Volgende aanbieding een operatie, 50% kans van slagen, twijfel maar ergens heb ik zo iets van tja ik wil niet nog veel langer zo door lopen, het leven heeft niks leuks meer op deze manier, ben altijd super blij thuis te zijn. Afwas tja die laat ik nu langer staan, stofzuigen hm gebeurt ook niet vaak genoeg, ga morgen naar het zorgloket want het gaat zo niet meer. En al die mensen die er met 3 maandjes van af zijn en dan leuk kunnen zeggen kom pauline je moet er gewoon door heen lopen, toedeloe, heb gewoon door gelopen en loop nog steeds door maar met veel moeite. Onbegrip is het alle ergste en als je dan als postbezorger de dingen gaat kopen die je nodig hebt en gewoon in het dorp loopt. Gelukkig boeit me dat niks meer, mensen kletsen maar al te graag zolang je niks in het gips hebt is er niks aan de hand toch?? Je mag mensen niks toe wensen maar sommige mensen wens ik een maand van mijn pijn toe om het te kunnen begrijpen en ze in te laten zien hoe het voelt.

Het verhaal van Lutgarde:

Drie jaar geleden ben ik met succes geopereerd aan hielspoor van de linkervoet. Na zes weken kon ik weer aan het werk en ben ik stilletjes aan terug beginnen lopen. Toen was op foto’s al te zien dat ik het aan de rechtervoet ook had, toch had ik daar geen pijn. Nu vier maanden geleden is die voet ook beginnen pijn doen en direkt erg. Ik ben bij de specialist geweest en na één inspuiting, die maar twee dagen geholpen heeft, hebben wij beslist dat ik binnen drie weken terug geopereerd word. Ik ben een vervent loper en wandelaar en werd doodmoe van de constante pijn. Ik kan nu alleen maar uitkijken naar een mooie zomer en flinke wandeling.

Het verhaal van Adriana:

Ik heb al 2 jaar veel pijn aan de onderkant van mijn voeten. Ik kan niet zonder krukken de deur uit. Door deze pijn heb ik een posttraumatische dystrofie opgelopen en na een zenuwblokade ook nog problemen in de rug en zware benen overgehouden. Nu is de dystrofie niet geheel uit mijn systeem en heb ik nog steeds veel problemen met pijn in de voeten. Bij mij komt het alleen tot rust als ik op croxs loop, dan is het te houden, maar nooit sta ik langer dan een kwartier op mijn voeten. Ik rust tussendoor heel veel en plan de dag in stukjes en beetjes. Winkelen kan alleen met krukken en ook dan moet er geregeld gerust worden. Nadat ik accupuncmassage heb ondergaan zijn de voeten gelukkig weer warm gaan aanvoelen en is de pijn zelfs een poos weggebleven, totdat ik stom genoeg met kerst weer teveel heb gelopen om de familie te voorzien van hapjes en drankjes. Ik ben nu terug bij af en geef mezelf weer meer de tijd en rust en vooral ontspanning om de toekomst wat beter aan te kunnen. Ik kan mij voorstellen dat mensen liever niet meer willen lopen met zulke pijn, ook ik zou soms het liefst in een rolstoel kruipen als ik er maar niet meer op hoef te staan. Ik wil dan ook de andere slachtoffers van hielspoor heel veel sucses wensen in het vinden van een oplossing. Voor mij is dit rust en ontspanning en vooral mijn croxs, want hier sta ik mee op en ga ermee naar bed. Hopelijk maken ze nog een echte mooie leren schoenen maar dan met croxs zolen. Dan ben ik de eerste die ze zal kopen.

Het verhaal van Anitha:

Mijn naam is Anitha ben 49 jaar. Ik heb nu 2 jaar last van mijn rechter voet, hielspoor. Ik heb inmiddels steunzolen en loop bij de fysio, die heeft met shockwave therapie ontzettend pijnlijke behandeling) de hielspoor weggekregen. Maar nu zit er een grote ontsteking waardoor de pijn nog steeds aanwezig is. Lopen is echt een probleem. Je kunt hier echt moedeloos van worden. Je denkt dat je nooit meer normaal kunt lopen en dat waneer je iets onderneemt, je liever in een rolstoel zit omdat je vergaat van de pijn en moe, zo vreselijk moe bent na een eind gelopen te hebben. Nu gaat mijn fyshio in overleg met een specialist uit antwerpen over wat we nu moeten gaan doen. Injecties is nog een optie, maar lees wel, het is ook niet alles. Als het zo door gaat denk ik sterk aan een operatie, maar voor dat ze dat doen moet je wel alles geprobeerd hebben. Mocht er een behandeling komen ter verbetering, dan laat ik het jullie zeker weten. Veel sterkte allemaal.

Het verhaal van Maria:

Ik was zo aan het googlen om informatie te krijgen over hielspoor. Toevallig kwam ik op deze site terecht. Heb aandachtig alles doorgenomen en ga bepaalde tips uit proberen. Bijna drie maanden heb ik last van hielspoor en als ik bij sommigen lees hoelang zoiets kan duren,staat me nog wat te wachten. Het is zó vervelend,de dokter adviseerde de voet niet te belasten en niet een hele dag gaan shoppen of wat dan ook. In de praktijk is dat bijna niet te doen,ik probeer veel rust te nemen, leg mijn benen hoger, (speciaal kussen), zodat de hak van de voet vrij ligt. Maar zoals velen zeggen, als je opstaat om naar het toilet te gaan lijkt het wel of je niet meer kunt lopen, zo een pijn. Ben zelfs al een keer van de onderste treden van de trap gevallen, door het onzekere lopen. Maar ik wil bij deze reaktie even zeggen dat ik blij ben met deze site, geweldig, bedankt! Daarom is het fijn dat mensen hun ervaringen op deze site uitwisselen. Het is een troost dat je het niet alleen zo voelt, je wordt er moedeloos van, je hele lichaam rust op je benen en voeten. Mocht ik baat hebben bij bepaalde schoen, zooltjes, crèmes of wat dan ook dan zal ik mijn ervaring melden.

Het verhaal van Greet:

Ook ik ben een wanhopige hielspoorpatient! Wanhopig omdat je zo verschrikkelijk slecht geholpen wordt door dokters/podologen en vooral de orthopedisten, daar heb je helemaaal niets aan! Sinds 2009 heb ik al last, eerst de linker voet en nu rechts. Ik heb al 1000 euro besteed aan zooltjes speciaal gemaakt door 4 verschillende podologen, speciale schoenen aangeschaft, niets helpt! De orthopeet kon alleen maar zeggen dat ik er niet te veel mee bezig moet zijn. Regelmatig barst ik in huilen uit om zoveel onbegrip, terwijl ik een heel vrolijk mens ben. Je hele sociale leven gaat eraan, want je wilt alleen maar rustig met je voet omhoog zitten om hem zo weinig mogelijk belasten! Ik ben van plan een klacht in te dienen bij het ziekenhuis waar de orthopeet werkt die mij niet wilde helpen!

Het verhaal van Esther:

Ik heb sinds 2006 plantaire fasciitas aan beide voeten. Dat lijkt op hielspoor en wordt daar ook vaak mee vergelijken. Doorgaans gaat het in ruim 95% van de gevallen binnen 3 maanden weg en je krijgt overal te horen dat het uiteindelijk vanzelf weggaat. Ik heb werkelijk alles geprobeerd. Strassbury sok. Spalken voor de nacht. Flexibele Zolen. Ik wil graag twee tips meegeven. Want na deze twee tips is mijn leven een stuk aangenamer. Tip 1: koop fitflops. Kijk op de site. Spuuglelijk, maar ze zijn speciaal ontworpen voor mensen met onze klachten. Ik draag steunzolen maar kan garanderen dat deze zonder zolen veel fijner lopen. Soms zelfs volledig pijn vrij. Ik loop er hele dagen op (zodra ik thuiskom) zonder steunzolen met goedkeuren van mijn orthopeed. Tip 2: ABC therapie. Zoek het op in het Catarinaziekenhuis te Eindhoven. Gruwelijk pijnlijk tijdens de behandeling en twee dagen erna, maar ook hier genezen een hoop mensen van EN het is niet met hormonen (zoals nog in veel ziekenhuizen wordt gegeven) maar met je eigen bloed. Ze pakken elders in je lijf bloed. Centrifugeren het en gebruiken vervolgens de rode bloedcellen en spuiten die direct in de ontstoken pees. Die krijgt extra bloed en meer zuurstof. Dit wordt niet overal gedaan. Nog maar een aantal jaren in Nederland en het Catarinaziekenhuis als eerste. Als laatste wil ik zeggen: geef niet op. Het menselijke lichaam is ontworpen om een levenlang mee te gaan. Door jarenlang verkeerd te lopen lig ik momenteel thuis met een hernia (l5 s1) die zo flink is dat ik eraan geopereerd moet worden. Nu was ik laatst aan het googlen op internet en las dat de oorzaak van hielpijn niet hoeft te komen van een ontstoken peesplaat, maar dat de oorzaak ook een compressie van de wervels l5 s1 kan zijn. En dat doktoren vaak onvoldoende doorvragen over andere lichamelijke problemen. Als dat bij mij zo is kan dat mogeljk wel een oorzaak zijn van 5 jaar ellende. Word ik geopereerd en kan ik dit hoofdstuk na 5 jaar afsluiten. Morgen moet ik naar de neurochirurg en hoor ik meer!!!!!

Het verhaal van Henk:

Sinds 5 jaar heb ik hielspoor, eerst rechts, nu aan beide voeten. Route van behandeling: huisarts, podotherapeut, behandeling, zooltjes, hielp even. Vervolg podoloog, behandeling, strasbourgersok aangemeten, hele tijd ’s nachts mee geslapen, geen verbetering. Injectie eerst rechts wel even verbetering, waarna injectie links, totaal geen verbetering. Weer podoterapeut, andere zooltjes, geen verbetering. Second opinion bij ’n ander ziekenhuis, weer foto’s. Hier kreeg ik te horen dat de hielpezen vol met scheurtjes zitten en er niets meer aan te doen is. Mee leren leven. Dit zijn mijn ervaringen met hiespoor.

Het verhaal van Anne:

Fijne website. Echter in behandelingen beschrijf je dat de klachten – indien je het de hele dag voelt – 1 à 2 jaar aanwezig blijven. Ik heb dit probleem af en toe (één keer in de 1 à 2 jaar) en het duurt dan ongeveer een volle week. Ik voel het dan de hele dag door en ook steken op het moment dat de voet in rust is. Met andere woorden, deze aandoening heeft soms ook een korte periode van herstel nodig. Ook al voel je het de hele dag door en niet alleen in de ochtend.

Het verhaal van Lea:

Ook ik heb last van een hielspoor, al wel 14 jaar lang. Zit momenteel voor de 3e keer in het gips. Hier heb ik de meeste en langste baat bij. Nu een nieuwe orthopeed en deze ondernam gelijk aktie, foto gemaakt en 11 april een echo. Op de foto was de hielspoor overduidelijk aanwezig, inmiddels na veel gelezen te hebben over de hielspoor heb ik het vermoeden dat ik ook een achillespees-ontsteking erbij heb. Soms trekt de pijn door naar boven. Nu 6 weken fixeren en dan hoop ik er weer voor een paar jaar vanaf te zijn. Heb afgelopen zomer de hele zomer op Birckenstock-sandalen gelopen dus daar kan het ook niet aan liggen. Heb nu dr.Martens laarzen gekocht, deze hebben luchtzolen en dat geeft weer wat verlichting. Het is een heel vervelend en pijnlijk iets! Heb de afgelopen jaren ook inlegzooltjes van Viscoheel gedragen maar die kunnen weer niet in alle schoenen of laarzen dus dat bevorderd het dragen ook niet echt.
Nu nog 5,5 weken gips en dan hoop ik weer normaal langere afstanden zonder pijn af te kunnen leggen!

Het verhaal van Esther:

Ik loop al 2 jaar met hielspoor. Ik kan nu helemaal niet goed mijn voet belasten en heb al ingetaped gezeten en heb al twee paar zooltjes gehad.
Ik ben ook naar de orthopeed geweest en heb in overleg met mijn huisarts geen injecties genomen, want zij zei dat het kortstondig helpt en ik wil er wel vanaf. Nu kan ik door mijn werk geen rust nemen want ze accepteren niet dat ik moeilijk loop en vertrouwen het niet. Hielspoor wordt moeilijk geaccepteerd vind ik. Ik kan er ook niks aan doen. Nu hoorde ik wel dat je door je voet in het gips te zetten je voet rust geeft waardoor je minder pijn hebt en ik dus wel gewoon te werk kan. Ik werk in een winkel waarbij ik veel staand werk doe. Ik hoop er nu wel echt snel wat aan te doen want het is geen houden meer. Ik heb een zeer hoge pijngrens, maar nu is mijn grens ook wel een keer bereikt...

Het verhaal van Loes:

Al meer dan 5 jaar heb ik last van naar wat nu blijkt een achillespeesontstekking te zijn. De pijn bevindt zich 5-10cm boven de hiel. Het ziet er rood uit en is wat verdikt.
Nu mijn frustatie. De podoloog verklaarde toen dat ik een (milde)hagelundse had en hiermee zou moeten leren leven. Tot heden kan ik geen gewone schoenen verdragen. Slippers en hoge schoenen die geen druk geven op mijn hak, zoals converse, droeg ik tot donderdag veel(altijd). Nu wil het geval dat ik afgelopen donderdag hielpijn kreeg in mijn andere voet. Vrijdag werd de pijn heviger. "Hielspoor", riepen drie collega's in koor,waarvan één een fysiotherapeut! Hielspoor? Diezelfde avond ben ik gaan zoeken op internet. Ik schrok van wat ik te lezen kreeg. Pijn die blijft, soms wel 1 of 2 jaar of zelfs langer. Spuiten, therapie, zelfs operaties! Help!!!! Het advies wat ik direct op kon volgen heb ik gelijk in praktijk gebracht, zoals de oefeningen! Zaterdag heb ik gelhakjes gekocht met de blauwe stip, heb ik drukpunt massage gehad bij een thai en heb ik op aanraden van een collega Witte oliën gekocht van Osmond (goede tip voor wie pijnverlichting zoekt!). Dit middel is eigenlijk voor dieren, maar werkt bij mensen net zo goed! Het is geheel op natuurlijke basis! Google maar eens naar! De gelhakjes leken bij mij niet te helpen (zaten niet lekker en bleef pijnlijk). Op deze site las ik dat iemand baat had bij het dragen van Birkenstocks. Dus die van mijn moeder geleend ( nu zelf gekocht). Het ging zondag gelijk al een stuk beter. Birkenstocks, witte olie en oefeningen blijken te helpen. Gisteren een afspraak gemaakt bij een acupuncturist. Ik kan morgen terecht.
Vandaag gaat het al voor 99% beter, alleen op blote voeten heb ik nog wat last. Na nog wat surfen vanavond op het net kwam ik op de site van lopenzonderpijn.nl. Wat een openbaring. Mijn probleem is zeer waarschijlijk; overpronatie!! Dit kan een achillespeesontsteking en een hielspoor veroorzaken! Door het dragen van slechte slippers en schoenen heb ik dit dus mogelijk zelf allemaal veroorzaakt. En met dank aan de podoloog! Had zij een goede diagnose gesteld, dan had ik met goede schoeisol of zooltjes en oefeningen mogelijk nu geen last van mijn hiel gehad en was ik mogelijk allang van mijn achillespeesontstekking af! Bij mij lijkt het dus hopelijk(simpel) op te lossen te zijn! Voor iedereen waarbij de oplossing niet zo voor handen ligt! Heel veel beterschap en sterkte! Kan me niet voorstellen hoe het is, om hiermee 1 a 2 jaar of langer te moeten rond LOPEN!!! Verschrikkelijk! PS: Vraag altijd een second opinion, bezoek verschillende therapeuten en zoek op het net!

Het verhaal van Alma:

Zomer 2008 krijg ik last van mijn hiel. Naar de huisarts en die geeft me een gelzooltje. Dat hielp totaal niet. Naar de podologe, die leert me oefeningen, brengt tape aan onder de voet (en leert me het zelf te doen). Dat verlicht inderdaad, maar lost niks op. Zooltje lost ook niets op. Dan tenslotte maar naar de orthopeed voor een injectie. Binnen anderhalve dag was de pijn weg! Euforie, maar na enkele maanden was de pijn weer terug. Die orthopeed hakte natuurlijk vaker met dit bijltje en had waarschijnlijk een vooruitziende blik, want hij heeft me destijds meteen een recept voor een nachtspalk meegegeven. Een hard raar ding, maar niet geschoten altijd mis. Blik op oneindig en gewoon naar bed met dat ding. Niets forceren en ik kan er prima mee slapen. Wel heb ik er een zachte flanellen zak omheen gemaakt. Voor vakantie/weekendje weg/kamperen heb ik de Strassburg Sock aangeschaft. Volgens mij doet die minder goed z'n werk maar past wel in de rugzak of fietstas.

Na verloop van tijd begon ik te merken dat het werkte en nu, na een half jaar, ben ik al een poos van de klachten af. Ik voel dat het altijd een zwakke plek zal blijven dus ik blijf 's nachts met m'n "kunstbeen" slapen want ik heb er geen problemen mee. Het is nu mei 2010, de zomer komt er aan en ik wil weer gewoon alle dagen mijn sandalen aan. Ik hoop dat dat ongestraft kan met behulp van die nachtspalk.

Het verhaal van Daimy:

Hallo allemaal,
ook ik heb al zo'n twee jaar last van hielspoor. Het is begonnen met ontzettende stekende pijn onder de hiel.
Na het lopen had ik moeite met opstaan, net een oud omaatje.
Ik werk in de horeca, dus ik dacht aan overbelasting. De dokter constateerde echter hielspoor en stuurde me door naar de orthopeed. Ik kreeg een nachtspalk; vreselijk, deed geen oog dicht en kreeg nog meer pijn door de constante spanning op mijn voet. Zooltjes laten aanmeten hielp ook niets.
Dan maar eigen zooltjes Comfort bij de schoenmaker gehaald. Die lopen trouwens heerlijk, maar geven alleen verlichting tijdens het lopen. Rust helpt voor even.
Ook maar fysiotherapie. Dit helpt voor een dag. Het voelt even heerlijk aan, eigelijk gewoon oprekken en masseren.
En Ineens van de een op de andere dag was het weg!
Blij blij!

Zo'n half jaartje geen last meer gehad tot het opnieuw ging opspelen, maar nu in beide voeten. HELP! Weer veel pijn, weer moeite met opstaan. Ik kan niet eens mijn bed uit voor de kids, mochten die onverwachts wakker worden.
Vanaf de bank omhoog komen om drinken te halen... dan moet ik me echt vasthouden.
Na een dag werken biggellen me de tranen over de wangen, gelijk maar weer voetjes omhoog.
Dus maar weer naar de huisarts, die heeft me weer doorverwezen en er zijn weer foto'ss gemaakt. Ja, hielspoor aan beide kanten en peesontsteking met botafbreuk??? Wat dit allemaal inhoud hoor ik morgen.
Zie er als een berg tegenop. Pijnlijke behandelingen en zo te lezen helpt weinig of bijna niets.
Mijn man zegt dat ik niet zoveel moet lezen, maar ik wil gewoon weten hoe ik hier vanaf kom. Ik voel me soms net tachtig en ben bang dat het alleen maar verergerd en ik straks echt niet meer kan lopen.
Ik hou van m'n werk en wil weer gaan sporten, dus geen ziektewet voor mij maar dus ook geen sport.
Nu heb ik gehoord dat voetreflexzone zou kunnen helpen. Wie heeft hier ervaring mee?

Eerst maar morgen afwachten, ik ben er huiverig voor....

 

Het verhaal van Heleen:

Om bij het begin te beginnen.
In mei 2007 ben ik begonnen met afvallen en met succes. In december waren het 24 kilootjes.
Ik ging veel wandelen en mijn eerste pijnklachten kwamen al vrij snel in juli 2007. Ik ben iemand die dan nog heel lang doorloopt met het idee komt vanzelf gaat vanzelf wel over. Helaas. Dan maar naar de Fysio. December 2007. Zoals het lijkt kon het de achilles pees wel zijn en dus massage in kuit en rek oefeningen. Ook moest ik maar op hakjes gaan lopen wat de pees ontzag. Moet er wel bij zeggen door een hernia 13 jaar geleden is mijn kuitspier zeer verkort en is lastig deze op te rekken. Maar goed. Fysio werd ik niet vrolijker van en zelfs hebben we nog gedacht aan een hernia, omdat mijn been ook zo rusteloos werd. Gelukkig niet volgens de neuroloog. Vanaf juli 2008 wandel ik niet meer en kan ik 300 meter zonder al te nadelige gevolgen, nog lopen. November 2008. In overleg met de arts naar de Orthopeed. Moest maar zooltjes gaan nemen van die rubberen om de schok op te vangen en als het niet hielp, na 8 weken maar weer komen. Na 8 weken zat ik er weer. Dan maar steunzolen aanmeten en een spuit. Steunzolen erin en waren ze tot 2 maal toe niet goed. Kreeg last van de rug en moest weer naar de Fysio om los te maken. In diezelfde tijd ook een diclofenac keur van 10 dagen gehad en daar werd het iets rustiger door, maar ik werkte ook wat minder door winterseizoen.
Daarna ook maar aan shockwave gedaan 8 keer en het werdt alleen maar erger.
In februari 2009 in de ziektewet het was niet meer te harden 1 dag werken (staand beroep)4 dagen helse pijn. En ik moest de 4e dag ook weer beginnen met werken. Het ging gewoon niet meer. Ik zag er tegen op om op te staan en deed dus thuis ook steeds minder of liet het de kids doen zoals stofzuigen en opruimen.
De wandel naar de orthopeed was er reeds, maar schoot niet op, de zolen zijn nog 2 keer weer aangepast en heb deze dus nu ook nog sinds mei 2009. Ook nog op aanraden van de keuringsarts tot 2 keer toe bij de sportarts geweest en die zegt ook het gaat na ongeveer 2 jaar vanzelf weer over.
Moet zeggen doordat ik nu niet hoef te werken en dus verhoudingsgewijs minder loop, kan ik nu zelfs zeg maar een kilometertje lopen en dan is de pijn dragelijk. Maar ga ik 2 en een half kilometer lopen is het weer terug bij af. Deze test doe ik wel eens als ik het gevoel heb dat het beter wordt.
Heb nog een 2e spuit erin gehad voor de vakantie, maar heeft niet mogen baten. Ga op langere afstanden met krukken anders is het niet te doen. Heb ze dus ook meegehad op vakantie. In de vakantie om de pijn na lange wandeling te verzachten diclogenac gehad met de nodige maagtabletten natuurlijk weer. Heeft niet veel zin gehad helaas. Ben in juni begonnen met accupunctuur en na 9 behandelingen maar gestopt. Voel ook hier geen verbetering.
Wat moet ik mensen, mijn keuringsarts heeft het over een second opinion? Heb ik al niet genoeg geprobeerd? Ik zit nu heel sterk te denken aan een operatie, maar wat als dit ook niet helpt en je wel beschadigingen in je hoeft hebt hierdoor?
Er zijn er genoeg die je kunnen vertellen dat ze het ook hebben gehad, maar dan is het na 2 jaar over of zelfs korter, een half jaar.

Het gaat nu ook tussen de oren zitten en heb vaak huilbuien over dit onderwerp. Ik ben moe. En voel me zo onbegrepen. Mijn 2 jaar zitten erop. Hoelang nog?

Het verhaal van Karin:

Ik wil hier ook nog even een ervaring neerzetten die ik heb n.a.v mijn hielspoor. Ook ik kreeg het advies crocs te gaan aanschaffen. Hier wilde ik eigenlijk niet aan, ik vind het stomme schoenen en die zouden mij moeten helpen. Ik had al die sileconen zooltjes met die blauwe stip en daar kon ik net een beetje mee lopen. Toch overstag gegaan en crocs gekocht. Het was niet dat ik er meteen beter op kon lopen maar het ging langzaam beter. Nu had ik ook op de site gekeken en zag dat ze ook speciale voor hielspoor hadden(wel zo'n 40 euro). Die heb ik toen ook maar aangeschaft. Ze lopen prima en ik sta er mee op en ga er mee naar bed zeg maar. Nu lijkt het alsof het een stuk beter gaat maar o wee als ik op blote voeten of met mijn andere zooltjes, dan kan ik haast niet lopen van de pijn. Ik hoop dat het wel snel daar ook mee beter gaat want die plastic crocs, ze blijven lelijk, warm, en geen gezicht.

Verder probeer ondanks baan in verpleging en mijn kinderen voldoende rust voo rmijn voeten te nemen  en mijn spieren te verwennen met warme voetbadjes of lekker insmeren. (Ik vind wel dat ondanks dat veel mensen het van mij weten er nog steeds erg veel onbegrip is.) Allemaal veel sterkte met alles en hoop dat het voor iedereen gauw weer over is.

Het verhaal van Herma:

Mijn naam is Herma,
Ik wil gewoon even wat kwijt over mijn hielspoor, die ik nu al bijna 1 jaar heb. Ik heb eigenlijk van alles gedaan en geprobeerd om er maar van af te komen,want het is een pijnlijke en hardnekkige aandoening.
Ik werk in de zorg en heb 2 pubers van 14 en 16 jaar, dus van rusten komt niet veel.

Heb afgelopen jaar een ziekteverzuim gesprek gehad, omdat ik ten eerste thuis maar al helemaal niet op het werk optimaal kon functioneren. Slikte veel pijnmedicatie om thuis en werkdagen door te komen,heb daarnaast ook fysio, voet intaipen, rust, en allerlei zooltjes uitgeprobeerd. Ben nu voor de zoveelste keer bij de huisarts geweest, en heb twee injekties gehad om te kijken in hoeverre dit dan helpt.
Heb me ziek gemeld van het werk om toch de voet te ontzien. Dit kost me veel moeite, want ik kan niet lang stil zitten. Daarbij komt ook nog dat ik niet kan sporten en de kilo er bij opkomen wat ook niet bevordelijk is.
Een lichtpuntje is dat ik nu na 3 dagen rust al wel verbetering merk. Mag van mij ook wel, want het beïnvloedt mijn leven in zeer negatieve vorm, voor thuis maar ook op het werk.

Het verhaal van Sylvia:

myn naam is Sylvia , ik ben 61 jaar en heb sinds 20 jaar last van hielspoor. Het is een aandoening waar je niets aan kunt doen. Het enige is je voeten wat ontzien maar dat doe je toch wel vanwege de pijn. Mijn ervaring is dat de hielspoor plotseling opkomt en dan 1 a 2 jaar blijft, net zo plotseling ben je er ook weer vanaf. Ik ben nu 3 jaar verlost geweest van de hielspoor aan beide voeten, maar jammer genoeg komen ze nu weer terug. Dat is dan voor de zesde keer. Ik smeer mijn voeten in met traumeel zalf (firma Heel) en dat maakt de huid zacht. Dit lijkt wat te helpen ook laat ik mijn benen masseren by de fysio. Injecties met cortison helpen niet. Ze zijn pijnlijk en helpen alleen bij acute ontstekingen, niet de hielspoor zelf. Advies; uitzitten, ze gaan eens weer weg...

Het verhaal van Wilma:

Mijn naam is Wilma (getrouwd twee kinderen en een hond) en ik heb sinds juni 2007 last van hielspoor. De eerste maanden heb ik er niets aan gedaan. Ik dacht eerst dat ik een spiertje of pees had verrekt. Daarna bij de huisarts geweest en inderdaad hielspoor. Behandeling met medicijnen en injectie maar inderdaad helaas. Sinds januari 2008 kom ik bij een fysiotherapeut wat bij mij dus een hele goede uitwerking heeft. Ik heb ook een maand rust gehouden op advies van de fysio en ik kan het toch iedereen aanraden of het wel ofniet uitkomt met je werk. Ik werk zelf in de zorg en daar is ook niet gemakkelijk om maar even te zeggen ik kom een maand niet.
Ik ben nu zo goed als van de pijn af. Werk weer volop en kan alles weer doen. Dit is mijn verhaal.

Het verhaal van Henriette:

Twee jaar geleden van de orthopeed een spuit in mijn linkerhiel gehad. Heeft goed geholpen tot nu. Het komt een beetje terug. Maar ik heb deze week een spuit van de orthopeed gehad, omdat ik ook daar, na foto's te hebben gemaakt, een hielspoor heb.
Het is nu twee dagen later en de hele erge pijn begint na te laten. Hopelijk helpt het, want ik wordt er gek van, altijd die hevige pijn. Maar zijn die cortisone-spuiten niet slecht voor de botten etc?
Ik heb ook visco-heels, die helpen ook niet en loop al maanden met sponsjes in mijn schoenen, even voelt het lekker en dan is het weer hetzelfde als van tevoren. Dit is mijn verhaal en wacht het verder maar af, wat die spuit doet en hoelang ze werkt.

Het verhaal van Angelique:

Ik ben Angelique, heb 2 zonen en werk hierbij ook nog 16 uur per week. Ik loop al vanaf mei 2007 met mijn hielspoor dat erg pijnlijk is. In het begin kreeg ik te horen dat ik moest rusten wat iets onmogelijks is voor mij. Na heel wat pijn maar een paar keer terug geweest naar de huisarts en kreeg ik steeds Diclofenac, een pijnstillend en ontstekingsremmend middel. Maar als ik ermee stopte kwam de pijn meteen weer opzetten.
’s Avonds als ik van mijn werk kom kan ik niet op mijn hiel staan ’s ochtends als ik opsta ook niet en de hele dag heb ik pijn. Ik kraag hierna van de podotherapeut zooltjes gekregen, maar die helpen niet. Ook heeft de fysiotherapeut de behandeling stopgezet omdat het allemaal niet hielp. Hij heeft van alles geprobeerd; laser, triggerpoint, electrotherapie, etc. Nu heb ik dus het probleem nog steeds, binnenkort moet ik naar de orthopedisch chirurg. Ik heb tegen mijn dokter gezegd dat ik geen spuiten wil omdat het een tijdelijke oplossing is. Het is voor mij erg moeilijk om te rusten met 2 kinderen! Ook op mijn werk heb ik verantwoordelijkheid te dragen dat het allemaal goed loopt. Het zit in mezelf mij moeten ze echt verplichten tot rust.

Tussendoor zijn er foto’s gemaakt van mijn hiel. Hierop is een hielspoor van 2 cm te zien en mijn voet is enorm dik. De fysio dacht dat er nog meer mee aan de hand was en daarom is hij ook gestopt met behandelen. Ik word er helemaal gek van en ga maar door met mijn werk en kids. De pijn is niet te dragen vooral ’s avonds. Ik hoop dat het spoor verwijderd wordt door een operatie, zodat ik er over enkele weken cq maanden vanaf ben, maar ik ben bang dat ze weer vanalles gaan proberen. Uit ervaringen van anderen ben ik wijzer geworden en een operatie helpt. Dat zegt ook de fysio en dan natuurlijk de verplichte rust om ook de ontstekingen te laten genezen.

Inmiddels ben ik bij de orthopedisch chirurg geweest. Deze heeft me een nachtspalk en andere zolen voorgeschreven, terwijl ik deze zolen net 7 weken heb. Ik hoop dat het helpt. Hij zegt dat het vooral de ontsteking is die ik voel en de oorzaak niet het hielspoor zelf is. Ik ga de spalk proberen als het over 2 a 3 maanden niet beter gaat, moet ik weer een afspraak maken. En ik had nog wel gehoopt dat het niet zolang ging duren... Ik werk nog steeds moet mijn werk maar een beetje aanpassen, zegt de orthopeed. Maar hoe ga ik dat doen? Ik loop de gehele twee uur ’s avonds rond. Ik zie wel weer. Als het echt niet gaat, ga ik wel de ziektewet in, alhoewel dat voor mij een vies woord is, ik ben nooit ziek.


Het verhaal van Jessica:
Hoe de operatie van Jessica is verlopen, kun je HIER vinden.

Het verhaal van Nick:

Het verhaal van Susanne:

Ik heb zelf ook al 1 1/2 jaar pijn van mijn hielspoor aan de linkervoet. Na bezoek huisarts, podoterapie met steunzooltjes en daarna naar de ortopedisch chirurg in het ziekenhuis.
Deze heeft al 4 maal een cortison injectie gegeven en deze holpen alleen maar tijdelijk.
De laatste injectie holp helemaal niet.
Hierna ben ik afgelopen juni behandels met de shockwave/vergruismethode ESWT en ook deze heeft niet mogen baten. Nu is het alweer augustus en de pijn is er nog steeds alleen maar erger.
Ik heb afgelopen week een scan gemaakt van de voet en wacht nu maar af wat de ortopeed deze week hiervan zegt. Ook ik weet zo langzaam niet meer wat te doen. Ik heb een beroep in de zorg en is erg vervelend met lopen.

Afgelopen week heb ik de uitslag van de scan gehad en op deze foto´s kon je inderdaad niet een maar twee zwarte plekken zien wat ontstekingen zijn.
De ortopedisch chirurg heeft als laatste optie een operatie, maar aangezien ik dit nog steeds niet zie zitten heb ik hem nog maals een cortison spuit laten zetten in combinatie met de nachtspalk die ik nu ’s nachts draag. Tot nog toe gaat het redelijk maar ik weet niet voor hoe lang als de spuit weer is uitgewerkt.
Ik heb echt ervaren dat pijn met lopen een echte impact op je hele leven heeft.

Hopelijk zijn hier binnenkort nog meer ervaringen te lezen over hielspoor!